Öyle birini seviyorum ki..Ne anlatılması mümkün, ne de yaşanması..
Kalp atışlarımda saklı, bazen baktığım yerlerde..Bazen de tam içimde..Birini seviyorum ben,Sana benzeyen tam sen gibi..
Sana yazılmış bir şiir gibi,Anlatılan öyküler gibi..Seni seviyorum ben..? Seviyorum..Bazen acısını, bazen akıttığı gözyaşlarını..Kısacası ondan olanı, seviyorum ben. İmkansızı seviyorum ben..Ulaşması mümkün olmayanı..Anlatılamayanı, yaşanamayanı..Görünmeyeni..!!
Kimsenin bilmedigi seni SEVİYORUM.

Büyük olmak için hiç kimseye iltifat etmeyeceksin, hiç kimseyi aldatmayacaksın. Memleket için gerçek ülkü ne ise onu görecek, o hedefe yürüyeceksin. Herkes sana karşı çıkacaktır, önüne sonsuz engeller yığacaklardır fakat sen bunlara dayanıklı olacaksın. Kendini büyük değil, küçük, zayıf, kimsesiz ve araçsız kabul ederek, hiç kimseden yardım gelmeyeceğine inanarak, bu engelleri aşacaksın. Bundan sonra da sana "büyüksün" derlerse, bunu söyleyenlere gülüp geçeceksin.

Mustafa Kemal Atatürk

" ALLAH EMRINDE GALİPTİR, FAKAT İNSANLARIN
ÇOĞU BUNU BILMEZLER.."
  yusuf 21

16.11.2020
 Allah rasulü buyurdular; bir kulun Allah ın rizasını gözeterek, öfkesini yenmesinden,
Allah katında daha büyük bir davranış yoktur.. ibn.Mace  zühd 18

Kalem suresi Mekke'de nâzil olmuştur, 52 (elli iki) âyettir. "Nûn" sûresi diye de anılır. Adını ilk âyetindeki "kalem" kelimesinden alır. 
KALEM SURESİ OKUNUŞU
 Bismillahirrahmanirrahim 
1. Nun velkalemi ve ma yesturune.
 2. Ma ente binı'meti rabbike bimecnunin.
 3. Ve inne leke leecren ğayre memnunin.
 4. Ve inneke le'ala hulukın ‘azıymin. 
5. Fesetubsıru ve yubsırune. 
6. Bieyyikumulmeftunu.
 7. İnne rabbeke huve a'lemu bimen dalle'an sebiylihi ve huve a'lemu bilmuhtediyne. 
8. Fela tutı'ılmukezzibiyne
 9. Veddu lev tudhinu feyudhinune. 
10. Ve la tutı' kulle hallafin mehiyni. 
11. Hemmazin meşşain binemiymin. 
12. Menna'ın lilhayri mu'tedin esiymin.
 13. ‘utullin ba'de zalike zeniymen. 
14. En kane za malin ve beniyne. 
15. İza tutla ‘aleyhi ayatuna kale esatıyrulevveliyne. 
16. Senesimuhu ‘alelhurtumi.
 17. İnna belevnahum kema belevna ashabelcenneti iz aksemu leyasri munneha musbihıyne. 
18. Ve la yestesnune. 
19. Fetafe ‘aleyha taifun min rabbike ve hum naimune.
 20. Feasbehat kessariymi. 
21. Fetenadev musbihıyne. 
22. Eniğdu ‘ala harsikum in kuntum sarimiyne.
 23. Fentaleku ve hum yetehafetune. 
24. En la yedhulennehelyevme ‘aleykum miskiynun. 
25. Ve ğadev ‘ala hardin kadiriyne. 
26. Felemma reevha kalu inna ledallune. 
27. Bel nahnu mahrumune. 
28. Kale evsetuhum elem ekul lekum levha tusebbihune. 29. Kalu subhane rabbina inna kunna zalimiyne.
 30. Feakbele ba'duhum ‘ala ba'dın yetelavemune.
 31. Kalu ya veylena inna kunna tağıyne. 
32. ‘asa rabbuna en yubdilena hayren minha inna ila rabbina rağıbune. 
33. Kezalikel'azabu ve le'azabul'ahıreti ekberu lev kanu ya'lemune. 
34. İnne lilmuttekıyne ‘ınde rabbihim cennatin ne'ıymi. 
35. Efenec'alulmuslimiyne kelmucrimiyne. 
36. Ma lekum keyfe tahkumune. 
37. Emlekum kitabun fiyhi tedrusune.
 38. İnne lekum fiyhu lema tehayyerune.
 39. Em lekum eymanun ‘aleyna baliğatun ila yevmilkıyameti inne lekum lema tahkumune.
 40. Selhum eyyuhum bizalike ze'ıymun. 
41. Emlehum şureka'u felye'tu bişurekaihim in kanu sadikıyne. 
42. Yevme yukşefu ‘an sakın ve yud'avne ilessucudi fela yestetıy'une.
 43. Haşi'aten ebsaruhum terhekuhum zillefun ve kad kanu yud'avne ilessucudi ve lum salimune. 
44. Fezerniy ve men yukezzibu bihazelhadiysi senestedricuhum min haysu la ya'lemune. 
45. Ve umliy lehum inne keydiy metiynun. 
46. Em tes'eluhum ecren fehum min mağremin muskalune. 
47. Em ‘ındehumulğaybu fehum yektubune. 
48. Fasbir lihukmi rabbike ve la tekun kesahıbilhuti iz nada ve huve mekzumun. 
49. Levla en tedarekehu nı'metun min rabbihi lenubize bil'arai ve huve mezmumun. 
50. Fectebahu rabbuhu fece'alehu minessalihıyne. 
51. Ve in yekadulleziyne keferu leyuzlikuneke biebsarihim lemma semi'uzzikre ve yekulune innehu lemecnunun. 
52. Ve ma huve illa zikrun lil'alemiyne.
 KALEM SURESİ TÜRKÇE MEALİ 
1 - Nûn, Kaleme ve yazdıklarına andolsun. 
2 - Sen Rabbinin nimetiyle mecnun değilsin. 
3 - Kuşkusuz senin için tükenmez bir ecir var. 
4 - Sen elbette yüce bir ahlak üzeresin. 
5 - Sen de göreceksin, onlar da görecek.
6 - Hanginizde imiş o fitne ve cinnet. 
7 - Doğrusu Rabbin, yolundan sapanı en iyi bilendir. Hidayete ereni de en iyi bilen O'dur.
 8 - O halde, yalanlayıcılara itaat etme. 
9 - Onlar istediler ki yumuşak davranasın da onlar da sana yumuşak davransınlar. 
10 - Şunların hiçbirine boyun eğme: Yemin edip duran aşağılık, 
11 - Daima kusur arayıp kınayan, hep lâf götürüp getiren, 12 - Hayra engel olan, saldırgan, günahkâr, 
13 - Kaba ve haşin, sonra da kötülükle damgalı, 
14 - Mal ve oğulları var diye (böyle davranır). 
15 - Kendisine âyetlerimiz okunduğunda: "Eskilerin masalları" der.
 16 - Yakında biz onu hortumunun (burnunun) üzerinden damgalayacağız.
 17 - Biz onlara da belâ verdik, bahçe sahiplerine verdiğimiz gibi. Hani onlar sabah olunca bahçeyi mutlaka devşireceklerine yemin etmişlerdi.
 18 - İstisna da etmiyorlardı ("inşaallah" demiyorlardı). 
19 - Fakat onlar uyurken dolaşıcı bir belâ onu sardı da,
 20 - Bahçe simsiyah kesiliverdi. 
21 - Derken sabahleyin birbirlerine seslendiler: 
22 - "Haydi, devşirecekseniz erkenden ekininize gidin" diye. 
23 - Derken fırladılar, aralarında fısıldaşıyorlardı. 
24 - "Sakın bugün hiçbir yoksul bahçeye girip yanınıza sokulmasın" diyorlardı. 
25 - (Zanlarınca yoksulları) engellemeye güçleri yeterek erkenden gittiler. 
26 - Fakat bahçeyi gördüklerinde: "Biz herhalde yanlış gelmişiz" dediler . 
27 - "Yok, biz mahrum edilmişiz." (dediler). 
28 - İçlerinde en makul olanı şöyle dedi: "Ben size Rabbinizi tesbih etsenize dememiş miydim?" 
29 - "Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz zalimler imişiz." (dediler). 
30 - Ardından suçu birbirlerine yüklemeye başladılar. 
31 - Yazıklar olsun bize, dediler, biz azgınlarmışız. 
32 - Ola ki Rabbimiz bize onun yerine daha hayırlısını verir. Biz Rabbimize yönelir, ondan umarız. 
33 - İşte azap böyledir. Elbette ahiret azabı daha büyüktür. Fakat bilselerdi. 
34 - Kuşkusuz korunanlar için de, Rableri katında nimetleri bol bahçeler vardır.
 35 - Öyle ya, teslimiyet gösterenleri suçlular gibi tutar mıyız hiç? 
36 - Neyiniz var, nasıl hüküm veriyorsunuz?
 37 - Yoksa size ait bir kitap var da onda mı okuyorsunuz? 38 - O kitapta, "beğendiğiniz her şey sizindir" diye mi yazılı? 
39 - Yoksa, "ne hükmederseniz mutlaka sizindir" diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var? 
40 - Sor bakalım onlara, içlerinden ona kefil hangisi? 
41 - Yoksa ortakları mı var onların? Doğru iseler ortaklarını getirsinler. 
42 - O gün işler zorlaşır ve secdeye davet edilirler. Fakat güç yetiremezler. 
43 - Gözleri düşük bir halde kendilerini bir zillet kaplar. Oysa onlar sapasağlam iken de secdeye davet ediliyorlardı. 
44 - Bu sözü yalanlayanı bana bırak. Onları bilmedikleri yönden derece derece azaba yaklaştıracağız.
 45 - Onlara mühlet veriyorum. Doğrusu benim tuzağım sağlamdır.
 46 - Yoksa onlardan bir ücret istiyorsun da bu yüzden onlar ağır bir borç altında mı kalıyorlar?
 47 - Yoksa gayb onların yanlarında da onlar mı yazıyorlar? 48 - Rabbinin hükmüne sabret, balık sahibi gibi olma. Hani o öfkeye boğulmuş da nida etmişti.
 49 - Rabbinden bir nimet yetişmiş olmasaydı, elbette kınanacak bir halde ıssız bir diyara atılacaktı. 
50 - Fakat Rabbi onu seçti de iyilerden kıldı.
51 - O kafirler Kur'ân'ı işittikleri zaman neredeyse seni gözleri ile devireceklerdi. Bir de durmuşlar "o bir deli" diyorlar. 
52 - Halbuki o âlemler için bir öğüttür.

Alak Suresi Okunuşu Ve Anlamı Alak suresi Kur'an'ın 96. suresidir. Mekke'de inen sure 19 ayetten oluşur. İnananlar için son ayetinde tilavet secdesi yapılması gerekmektedir. Sureye ismini veren ayetler şöyledir: Yaratan Rabbinin adıyla oku! O, insanı bir alak'tan yarattı. Alak suresi Okunuşu ;
Bismillahirrahmânirrahîm. 
1- Ikra' bismi rabbikelleziy halak 
2- Halekal'insane min 'alak 
3- Ikre' ve rabbükel'ekrem 
4- Elleziy 'alleme bilkalem 
5- Allemel'insane ma lem ya'lem 
6- Kella innel'insane leyatğa 
7- Erra a hustağna 
8- İnne ila rabbikerrü'câ 
9- Eraeytelleziy yenha 
10- Abden iza salla 
11- Eraeyte in kane 'alelhüda 
12- Ev emara bittakva 
13- Eraeyte in kezzebe ve tevella 
14- Elem ya'lem biennallahe yera 
15- Kella lein lem yentehi lenesfe'an binnasıyeh 
16- Nasıyetin kezibetin hatıeh 
17- Felyed'u nadiyehu.
 18- Sened'uzzebaniyete. 
19- Kella la tütı'hü vescüd vakterib 
Alak suresi Anlamı ;
Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın ismiyle. 
1- Yaratan Rabbinin adıyla oku!
 2- İnsanı bir kan pıhtısından yarattı! 
3- Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir. 
4- O Rab ki kalemle yazmayı öğretti. 
5- İnsana bilmediği şeyleri öğretti. 
6- Hayır! Doğrusu (kâfir) insan azgınlık eder.
7- Kendisinin muhtaç olmadığını zannettiği için. 
8- Muhakkak ki dönüş mutlaka Rabbinedir. 
9-10 - Namaz kıldığı zaman, bir kulu engelleyeni gördün mü? 
11- Gördün mü (ne dersin?), ya o (kul) doğru yolda olur, 12- Veya kötülüklerden sakınmayı emrederse?
 13- Gördün mü, ya bu (adam, hakkı) yalanlar, yüzçevirirse, 14- O adam, Allah'ın kendini gördüğünü hiç bilmiyor mu? 15-16 - Hayır, hayır! Eğer o, bu davranışından vazgeçmezse, and olsun ki biz, onu perçeminden, o günahkâr ve yalancı perçeminden tutup cehenneme sürükleriz. 
17- O zaman o taraftarlarını yardıma çağırsın.
 18- Biz de Zebanileri çağıracağız. 
19- Hayır, sakın onu dinleme de, secde et ve yaklaş!

Abbâdî

Pazartesi, 20 May 2013 09:59 tarihinde yayınlandı.Meşhûr tasavvuf âlimlerinden. İsmi Muzaffer bin Erdeşir bin Ebî Mensur el-Mervezî'dir. Merv şehrinin bir köyüne nisbetle Abbâdî diye meşhur olmuştur. Künyesi Ebû Mansur, lakabı Kutbüddîn'dir. 1098 (H.491)'de Merv şehrinde doğdu. 1152 (H. 547) senesinde Huzistan'da, Asker Mükrem denilen yerde vefât etti.Sonradan Bağdâd'a nakledildi. Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin kabrinin bulunduğu Şunîziyye kabristanına defn edildi.

İlim öğrenmeye Merv'de başladı. Nasrullah ibni Ahmed bin Erdeşir, Nasrullah ibni Ahmed el-Huşamî, İsmâil bin Abdulgafûr el-Fârisî, Abdulgaffâr eş-Şirevî, Zâhir bin Tâhir, Abdülmünîm bin el-Kuşeyrî gibi zamânının meşhûr âlimlerinden ilim öğrendi, hadîs-i şerîf dinleyip rivâyet etti. Kendisinden ise Ebû Muhammed el-Akdân hadîs-i şerîf işitti.

Güvenilir bir hadîs râvisidir. Vâz ve nasîhatlarıyla şöhret bulmuştur. Hitâbeti çok düzgün, tesirli ve anlatım gücü kuvvetli idi. Halk onun vâzlarından çok istifâde edip, şevkle dinlerdi. Ona, "Sultan-ı Suhan", "Hâce-i Mânâ" ve zamânının allâmesi, en büyük âlimi mânâsında "Allâme-i Rüzgâr" gibi medhedici ünvânlar verilmiştir. Bu derece tanınıp sevildikten sonra Selçuklu hükümdârı Sultan Sencer onu Abbâsî halîfesi Muktefî Liemrillâh'a elçi olarak gönderdi.

Abbâdî'nin tasavvuf ilminde, tasavvufun pekçok konularını açıklayan Sûfînâme adlı eseri vardır. Bundan başka Menâkıb-us-Sûfiyye, hazret-i Ali ve Ehl-i beytin fazîleti hakkında Merâsîmü'd-Dîn fî Mevâsim-ül-Yakîn adlı eseri bulunmaktadır. Mî'râcnâme ve Vesîle ilâ Fazîlet-il-Fazîle diğer eserleridir. İbâhat-ül-Hamr adlı bir eserinden bahsedilmiş ise de Semnânî ve İbn-i Hacer gibi âlimler böyle bir eserinin bulunmadığını bildirmişlerdir.

Buyurdu ki: "Kabre yılanlar dışardan gelir sanmayınız. Sizin kötü amelleriniz kabirde sizin için engerek yılanıdır. Dünyâda iken yediğiniz haramlar da kabre yılan olarak gelir."

Anadolu evliyâsından. İsmi Bâli Mehmed Çelebi olup, Bâlî Sultan olarak da bilinir. Germiyan şehzâdelerinden Hızır Paşanın oğludur. Dedesi Süleymân Şah, Mevlânâ Celâleddîn Rûmî'nin oğlu Sultan Veled'in kızı Mutahhara Sultan ile evli olduğundan, soyu Mevlânâ hazretlerine ulaşır. Babası ona, saltanat elbisesi yerine tarîkat abası giydiği için "Abapûş-i Velî" lakabını vermiştir.

Abapûş-i Velî, küçük yaşta ilim öğrenmeye başladı. Kısa zamanda ilim tahsîlini tamamladı. Ahlâk ve edeb nümûnesi idi. Küçük yaşta Mevleviyye tarîkatı büyüklerinin mânevî bakışlarına kavuştu. İnsanlara doğru yolu göstermek üzere icâzet, diploma aldı.

Devrinin büyük âlimleri ve devlet ileri gelenlerinin çoğu onun sohbetlerini tâkib ederlerdi. Tîmûr Han Afyon taraflarına geldiğinde, onun bölgesine girmedi ve bâzı ihsânlarda bulunmak isteyince; "Bizim abamız, elbisemizi terk ve ihtiyaçsızlık elbisesidir" deyip kabûl etmedi. Tîmûr Han Abapûşî hakkında; "Böyle zatlar boş değildir. Allahü teâlâdan başkasından ne korkarlar, ne bir şey beklerler. Şahların gönüllerinde onların heybeti, korkusu yer etmiştir." dedi.

Abapûş-i Velî ömrünün sonlarını babasından kalan dergâhında yalnız geçirdi. Devamlı ibâdetle meşgûl olurdu. Talebeleri ve sevenleri huzuruna gidip ders ve sohbetlerini dinler, ondan istifâde ederlerdi. Çeşitli zamanlarda insanlar arasına çıkıp, onlara Allahü teâlânın emir ve yasaklarını anlatır, herkesi iyiliğe teşvik ederdi.

Vefâtından önce kendi evine geçen Abapûş-i Velî, üç gün sonra 1485 (H.890) senesinde vefât etti. Afyonkarahisar Mevlevî Dergâhının bahçesine defnedildi. Definden sonra bâzı hâller görüldü. Talebeleri bunları hocalarının kerâmeti olarak kabûl ettiler. Bu sırada sâdece görünüşe bakarak konuşanlardan birisi bu hâllerin, talebeler tarafından uydurulduğunu, bunların aslının olmayacağı gibi sözler söyledi. Ayrıca kabre inkâr gözü ile baktığı anda, Allahü teâlânın gazâbına uğrayarak gözleri görmez oldu, dili tutuldu. Baştan ayağa kadar bütün vücûdu titremeye başladı. Bu hâle yakalandığının üçüncü günü kötü bir vaziyette öldü. Allahü teâlânın evliyâsı hakkında uygunsuz konuşmanın, onu inkâr etmenin cezâsını hemen gördü.