Arsız Bela

Özlüyorum çaresiz koydu beni
Korkuyorum yüreğim anla beni
Gözlerine bin sene mahkum
Zindanlara atma beni

Bir başıma ağladım duymadılar
Öldüm anne yanım da durmadılar
Can tükenir bende bir insan
Gidiyorum çıkar yol koymadılar

Ben beni tanıdım tanıyalı yalnız
Ben bana düşman bana kararsız
Ne olur artık bana bir karar kıl
Gönlüme bir selamın yarar mı

Sınır mı koydun yüreğinle bana
Sende bi gün bu ateşte yanarsın
Gurur mu sandın yaptıklarını
Dur daha kaderinle tanışacaksın
Sabret kalbim alışacaksın

Herkesle yol gidilmez derler
Umutların hayallerle savaşır
Zalim dünya karanlık her yer
Gölgen bile seni yalnız bırakır

Ben beni kaybedeli yıllar oldu
Bu şehrin sokaklarında aradım
Tam buldum demiştim seninle
Uzatsaydın elini tutsaydım
Kimler sevmiş bir ben yandım

En büyük zaafımdın hayatın içinde
Adın yeminimdi
En iyi sen tanırdın beni
En çokta sen severdin
Öyle sanmıştım
Ve yine sen
Vurdun tükettin
Harcadın lan beni..

Özlüyorum çaresiz koydu beni
Korkuyorum yüreğim anla beni
Gözlerine bin sene mahkum
Zindanlara atma beni

Bir başıma ağladım duymadılar
Öldüm anne yanım da durmadılar
Can tükenir bende bir insan
Gidiyorum çıkar yol koymadılar

Bunlar sanamı ait bilmem ama sevmedim
çünki içinde bendende parçalaar var yaşadıklarıma dair ve çok hissi tercuman kalplere.
mutlu olmak herkesin hakkı yeter artık lütfen söylede o kadere mutlu olalım azıcık.